The History of Pyrgos rodocanachi
The Rodokanaki family was an aristocratic family of Chios , from the Byzantine years until the twentieth century, a branch of which settled in Marseille during the 19th century, while its members distinguished themselves mainly in the field of business. The transliteration of the name in the Latin alphabet internationally is Rodocanachi, which reflects influence from the Genoese system.
This specific building is referred to in the literature of the Chios Plain as the Rodokanaki-Mellere tower and is a typical example of the form of the megalopolis residence that developed in the Chios Plain during the Genoese period, but mainly during the Turkish period, a time of prosperity for the trade of area. The building is dated only through its morphology, without any other dating source, in the 18th century.
According to the traveler Mansuette de Nanteuil, who visited and wrote about the island in 1684, the residences of the Camp were magnificent mansions, in which the inhabitants lived during the summer months and were in the form of towers, on estates with citrus fruits and other crops.
After the earthquake of 1881, when a large part of the buildings of the city and of Kampos collapsed, this particular tower was saved intact, while the ones next to it collapsed into ruins. A possible explanation is the strong rock found in its foundation. However, after the earthquake, some modifications were made, such as reducing the size of the openings of the building, by adding new, stone frames, inside the original opening. The floor was also saved intact, as it was before 1881. The Rodokanaki-Mellere tower has been included in A. Smith’s book “the architecture of Chios”, with the number 166. There, a description of the tower and its condition according to the years 1936 – 1939.
The “tsardaki” has a perimeter terrace, according to the usual practice in these mansions.
ΚΑΜΠΟΣ
Ο Κάμπος της Χίου είναι η εύφορη περιοχή στα νότια της πόλης, η οποία διαιρείται σε μεγάλα κτήματα ήδη από την εποχή της Γενουατοκρατίας. Τα κτήματα ανήκαν σε μεγάλες οικογένειες οι οποίες ασχολούνταν με το διαμετακομιστικό εμπόριο, σε όλη τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, φτάνοντας μέχρι το Άμστερνταμ και το Λονδίνο.
Η αρχιτεκτονική των σπιτιών, παρότι επηρεασμένη από αυτήν της Γένοβας, είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση ενός τοπικού αρχιτεκτονικού στυλ, με κύριο χαρακτηριστικό την θυμιανούσικη πέτρα (από το χωριό Θυμιανά), με το εντυπωσιακό γήινο κοκκινωπό χρώμα. Τα σπίτια περιβάλλονταν από μοναδικούς κήπους και περιβόλια.
Το εύφορο έδαφος και το αρκετό νερό που διαθέτει η περιοχή είναι η αιτία που επέτρεψε την εντατική καλλιέργεια εσπεριδοειδών, τα “μαντερινοπορτόκαλα” όπως λέγονται, προϊόν με το οποίο το όνομα Κάμπος έχει ταυτιστεί.
Το τυπικό Καμπούσικο κτήμα αποτελείται από το περιβόλι στην άκρη του οποίου βρίσκεται το σπίτι, που πολλές φορές είναι ένα αρχοντικό. Το σπίτι έχει ασφαλώς την αυλή του, τα βοηθητικά κτήρια όπως τους σταύλους, τις αποθήκες, το πλυσταριό και το φούρνο. “Καρδιά”, ενός περιβολιού είναι το μαγγανοπήγαδο, ένα βαθύ πηγάδι, πάνω από 30μ. από το οποίο ο μάγγανος, ένας μηχανισμός που κινούνταν από μουλάρια αντλούσε το νερό το οποίο μέσω μιας στέρνας άρδευε το περιβόλι.
Χίος
Το πέρασμα από την Δύση στην Ανατολή, το νησί του ονείρου και του Ομήρου, στολίζει το Ανατολικό Αιγαίο, απέναντι από τη μικρασιατική χερσόνησο της Ερυθραίας, τη Σμύρνη και τον Τσεσμέ, με δορυφόρους δυτικά τα Ψαρά και ανατολικά τις Οινούσσες. Γεμάτη εναλλαγές και αρώματα η μυροβόλος Χίος συνδυάζει μακραίωνη ιστορία, πολιτισμό και υπέροχα μοναδικό φυσικό τοπίο με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, αποκλειστικά τοπικά προϊόντα και πλούσια χλωρίδα.
Η Χίος είναι το 5ο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας που κατοικείται από τη Νεολιθική περίοδο. Η Χίος φημίζεται για τη μακρά ναυτική της παράδοση.
Οι φυσιολάτρες θα βρουν στη Χίο προορισμούς με περιπατητικά μονοπάτια, το Φαράγγι των Καμπιών, το μονοπάτι του ποταμού Μαλαγγιώτη και θα δουν τα σπάνια είδη ορχιδέας που φυτρώνουν στο νησί, τις άγριες τουλίπες, τις λαλάδες και μοναδικού κάλους φυσικές ομορφιές.
Στους βυζαντινούς χρόνους γύρω στον 4ο αιώνα (1346) χτίστηκε η Νέα Μονή (Νέα Μονή) και το Κάστρο της Χίου. Η Νέα Μονή φημίζεται για το μωσαϊκό της και περιλαμβάνεται στον Κατάλογο Μνημείων της Διεθνούς Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Genoas conquered the island from 1346 to 1566, in that period the trade of mastic was expanded and a lot of medieval villages were built in the south part of Chios. Mesta is one of the most characteristic of the medieval villages. The massacre of Chios increased the sympathy of the rest of Europe and the growth of Philhellenism. Eugene Delacroix and the Victor Hugo were inspired by the bravery of residents against the Turks. By the time of Balkan battles in 1912, Chios was finally freed and connected with the rest of Greek cities.
The island has 53.000 residents and most of them live in the center of Chios. Chios is famous for mastic and its naval tradition. A set of remarkable connections tie Christopher Colombus to the Greek island of Chios. He may have been born there. However, there is no doubt that the discover of America had gone to Chios on a number of voyages,
Ο επισκέπτης μπορεί ακολουθώντας τις αισθήσεις του να κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο ξεκινώντας από νότια στον αρχαιολογικό χώρο Εμποριού, να χαθεί στα στενά των αρχοντικών του Κάμπου με τα μαγγανοπήγαδα, τις βοτσαλωτές αυλές και τα περιβόλια,στα μεσαιωνικά καστροχώρια της μαστίχας, τα Μεστά, τους Ολύμπους και το Πυργί με την περίτεχνη εξωτερική τοιχοποιία των «ξυστών», και ανεβαίνοντας προς το κέντρο του νησιού στην Νέα Μονή, μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO 1990), με τα υπέροχα ψηφιδωτά της, στον ερειπωμένο, μαρτυρικό Ανάβατο, σχεδόν αόρατο μέσα στα βράχια και τα πεύκα, για να καταλήξει στα Βορειόχωρα με τα μοναδικά ηλιοβασιλέματα, τις παρθένες παραλίες, τα άγρια τοπία, τους τοπικούς οίνους, τις Βίγλες, το κάστρο της Βολισσού, την σκαλισμένη στο βράχο σπηλιοκλησσιά στο Άγιο Γάλας και το Εκκλησιαστικό Μουσείο των Κουρουνιών.
Γυρνώντας στη πόλη της Χίου, τη Χώρα, ο επισκέπτης μπορεί να δει τη Βιβλιοθήκη Κοραή, από τις μεγαλύτερες των Βαλκανίων, μια σειρά από αξιόλογα μουσεία όπως το Αρχαιολογικό και την Δημοτική Πινακοθήκη που λειτουργεί στο αναπαλαιωμένο κτήριο των Δημόσιων Λουτρών. Αξίζει να περιηγηθεί κανείς και στο πολύ καλά διατηρημένο Κάστρο της Χίου που απλώνεται στο ΒΑ μέρος της πόλης, την όμορφη πλατεία του και τα στενά του σοκάκια που φτιάχνουν ένα λαβύρινθο ιστορίας και μνήμης.
Στη Χίο αναβιώνουν μοναδικά έθιμα στα οποία συμμετέχουν όλοι: Ο Αγάς στα Μεστά και η Μόστρα στα Θυμιανά τις Απόκριες, ο Ρουκετοπόλεμος στο Βροντάδο το βράδυ της Ανάστασης, το Πάσχα, αλλά και τα «καραβάκια» της Πρωτοχρονιάς στη Χώρα που πρωταγωνιστούν σε ένα πρωτότυπο διαγωνισμό, ενώ κατά την διάρκεια του καλοκαιριού γίνονται πλήθος πανηγυριών, στα πλαίσια θρησκευτικών εορτασμών, με παραδοσιακή μουσική, πολύ χορό και κέφι. Στη Χίο θα βρει ο επισκέπτης μια σειρά τοπικών προϊόντων, μερικά από τα οποία είναι μοναδικά, όπως η μαστίχα και τα μανταρίνια, γλυκά του κουταλιού, παραδοσιακά ούζα και σούμα (ρακή από σύκα), λουκούμια και μαστιχόπιτες, ενώ τα παραδοσιακά της ταβερνάκια ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους. Ελάτε να ζήσετε τη Χία φιλοξενία, ακολουθήστε μας στο αξέχαστο ταξίδι της ιστορίας, της ομορφιάς και της γεύσης, το ταξίδι του νόστου…
EL 
EN